Audiobook AGENCJA ARTYSTYCZNA MTJ Ludzie bezdomni Wydanie 2008

Ludzie bezdomni to powieść obyczajowa, której autorem jest polski prozaik, publicysta, dramaturg, nazwany "sumieniem polskiej literatury" - Stefan Żeromski. Książka została napisana w 1899 roku, a wydana po raz pierwszy w 1900 roku. Tekst czyta Michał Białecki. Ludzie bezdomni to powieść-panorama ukazująca społeczeństwo polskie końca XIX w. Dzięki postaci lekarza Tomasza Judyma obserwujemy środowisko lekarskie, elity towarzyskie, a przede wszystkim ludzi zamieszkujących dzielnice biedoty w różnych częściach kraju. Kluczową kwestią jest w utworze pojęcie bezdomności rozumiane zarówno w sensie materialnym, jako brak dachu nad głową i nędza, jak i w wymiarze psychologicznym, jako wykorzenienie, samotność, wyobcowanie, wynikające z niezgody na świat, w którym nie można być szczęśliwym. Powieść Ludzie bezdomni przyniosła Żeromskiemu pozycję "duchowego wodza pokolenia". Utwór odczytano jako dzieło o problemach społeczno-moralnych epoki, jako protest przeciwko rozwarstwieniu i niedoli najbiedniejszych warstw narodu. Przez niektórych uważany również jako manifest ideowy, głoszący walkę z oportunizmem i egoizmem społecznym.