Kapitalnie!

Tomasz Sikora mógłby z powodzeniem obdarować swymi przygodami wiele osób. Żył w kilku epokach i na kilku kontynentach, poznał sławy i tych, od których na ulicy odwracamy oczy. Również i on przyjmował różne wcielenia. Fotografowanie jest jak rozmowa. Nie rozmawiasz ze wszystkimi ludźmi na raz, tylko z jednym człowiekiem i ciągniesz rozmaite wątki, żeby jak najwięcej o nim opowiedzieć. I taka też jest ta książka, „fotografująca” Sikorę ze wszystkich stron przy okazji oglądania jego najsłynniejszych zdjęć.

Tomek Sikora nie śpiewa. Nie ma w sobie też „potoku słów, nie potrafi malować, napisać książki”. Nie rzeźbi — jak jego ojciec, a także syn. Jego gliną jest widzialny świat, jego dłutem — aparat fotograficzny. Powiedział mi kiedyś, że lubi rzeczywistość, ale najlepiej czuje się wtedy, gdy może stworzyć sytuację, a następnie z niej wyjść i sfotografować. Ta rozmowa z Tomkiem to szkic portretu niezwykłego artysty w sytuacji, którą sam stworzył, ale nie może z niej wyjść. A przede wszystkim spotkanie z kapitalnym,
promiennym i nieokiełznanym człowiekiem. - GRZEGORZ TURNAU

Tomek Sikora widzi więcej. Potrafi odkrywać przy pomocy zdjęć to czego inni nie widzą. Jego zdjęcia mają w sobie magię. Jest jak dziecko ciekawe świata, które potrafi być szczęśliwie szalone. Przed lat zobaczyłam swoje roznegliżowane zdjęcie na okładce tygodnika Przekrój. Nie miałam stroju kąpielowego, byłam tylko w halce. Nikt nie zapytał mnie o zgodę. Zdjęcie było zrobione na portugalskiej plaży, na której znalazłam się przy okazji oficjalnej wizyty premiera Jerzego Buzka. Byłam wściekła, ale Tomek powiedział z charakterystycznym dla siebie uśmiechem „Moniko, tak pięknego zdjęcia nie można było zmarnować”. Wybaczyłam. - MONIKA OLEJNIK

Znam Tomka od bardzo dawna, i mogę poświadczyć, że jak mało kto, poprzez całe swoje życie pozostaje w pełni wolnym, autentycznym, niezwykle wrażliwym i dobrym Człowiekiem. Dlatego Jego Twórczość jest tak prawdziwa, niepowtarzalna, niekopiowalna. - JACEK SANTORSKI

Tomek Sikora - Fotograf, syn malarki Ireny i rzeźbiarza Stanisława, ojciec rzeźbiarza Mateusza. Autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz
80 wydawnictw autorskich. W 2002 roku powołał do życia, wraz z Andrzejem Świetlikiem, Galerię Bezdomną promującą w wielu
krajach fotografię niezależną.