„Czy słyszysz mnie?“ – pyta Kasia w refrenie jednego ze swoich najnowszych utworów. To musi być kokieteria. Takiego głosu nie sposób nie usłyszeć.

Nowy album Kasi Cerekwickiej nie nawiązuje do tego, co gości dzisiaj na szczytach list przebojów Ameryki czy Anglii – i całe szczęście. Po co komu kolejna generowana komputerowo seria mocnych beatów z rozpaczliwie przekrzykującą je wokalistką? Pięknie zaśpiewany „Między słowami” nawiązuje do najlepszych czasów polskiej muzyki rozrywkowej, to organiczna, wielobarwna muzyka pop, jaką pokochaliśmy w latach 80. i 90. ubiegłego wieku i jakiej ostatnio niestety dotkliwie brakuje.

Katarzyna również, jak na złość, długo milczała - jej poprzedni album „Fe-Male” ukazał się pięć lat temu. Nie nagrywała, ale też nie próżnowała. Regularnie koncertuje, bawi się muzyką i wizerunkiem w programie „Twoja twarz brzmi znajomo”, poszukuje… Nie zmieniła sprawdzonego muzycznego partnera – współkompozytorem większości materiału i producentem muzycznym płyty jest Piotr Siejka – ale jej rola tym razem jest dominująca. To najbardziej autorski album w dorobku Kasi Cerekwickiej, manifest jej twórczej siły. Dojrzałe piosenki, których melodie meandrują spokojnie pomiędzy pogodą ducha a melancholią, kusząc wysmakowanymi aranżacjami i naturalnym brzmieniem.

Niełatwo to opisać, na szczęście wszystko to staje się jasne już przy pierwszym przesłuchaniu – bo to, co najważniejsze, rozgrywa się „Między słowami”.